Przejdź do zawartości

Kodeks 0116

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kodeks 0116
Data powstania

VIII wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0116

Zawartość

Ew. Mateusza 19-21; 26-27 †;
Ew. Marka 13-14 †;
Ew. Łukasza 3-4 †

Język

grecki

Rozmiary

26 × 20 cm

Typ tekstu

tekst bizantyński

Kategoria

V

Miejsce przechowywania

Neapol

Kodeks 0116 (Gregory-Aland no. 0116) ε 58 (Soden)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na VIII wiek. Jest palimpsestem, zawiera marginalia i był przystosowany do czytań liturgicznych. Rękopis przechowywany jest w Biblioteca nazionale Vittorio Emanuele III (II C 15) w Neapolu[2].

Do dnia dzisiejszego zachowało się 14 kart kodeksu (26 na 20 cm) z tekstem Ewangelii Mateusza (19,14-28; 20,23-21,2; 26,52-27,1); Ewangelii Marka (13,21-14,67) i Ewangelii Łukasza (3,1-4,20). Tekst pisany jest w dwóch kolumnach na stronę, 25 linijek w kolumnie[2]. Litery mają prostokątny kształt i są pochylone są w prawo[3].

Tekst dzielony jest według krótkich sekcji Ammoniusza, brak jednak odniesień do kanonów Euzebiusza. Na marginesie zawiera noty do czytań liturgicznych[3][4].

Tekst kodeksu reprezentuje bizantyńską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii V rękopisów Nowego Testamentu[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W XIV wieku tekst kodeksu został starty i zapisany nowym tekstem - Typicum[4]. Tekst dolny kodeksu był badany przez Griesbacha oraz Scholza. Griesbach oznaczył go siglum R[4].

W roku 1843 pergamin rękopisu poddany został obróbce chemicznej, co ułatwiło Tischendorfowi odczytanie i skolacjonowanie jego treści[5]. W 1859 Tischendorf zmienił oznaczenie kodeksu na Wb, gdyż siglum R było nadane już dla Kodeksu Nitryjskiego[4]. Tischendorf podejrzewał, że oryginalny rękopis był lekcjonarzem Nowego Testamentu[4].

Caspar René Gregory datował kodeks na wiek VIII lub IX[3], natomiast Aland na wiek VIII i tak datuje go obecnie INTF[6]. W 1908 roku Gregory nadał mu siglum 0116[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J. C. Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 40.
  2. a b c K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 121. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  3. a b c Caspar René Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1900, s. 76–77.
  4. a b c d e Frederick Henry Ambrose Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Edward Miller. T. 1. London: George Bell & Sons, 1894, s. 144, 151.
  5. Konstantin von Tischendorf, Monumenta sacra inedita (Leipzig: 1846), pp. 51 ff.
  6. INTF: Kodeks 0116 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-03-07].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • INTF: Kodeks 0116 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-04-30].